Φωτογραφία Sebastião Salgado
Ανακοίνωση της Εθνικής
Γραμματείας του Κινήματος Ακτημόνων της Βραζιλίας (Sem Terra, MST) για τα γεγονότα στη
χώρα τους.
Αγαπητοί
σύντροφοι και φίλοι του MST και των κοινωνικών κινημάτων της ALBA (Βολιβαριανή
συμμαχία των λαών της δικιάς μας Αμερικής),
Μια πολύ συνοπτική αναφορά ..
Χθες 20 Ιουνίου, πάνω από ένα εκατομμύριο νέοι άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους σε 15
πρωτεύουσες Πολιτειών της χώρας.
Υπάρχουν τα πάντα. Σε κάθε πόλη αγωνίζονται οι καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων.
Στο Σάο Πάολο και το Ρίο, την πρωτοβουλία την έχουν τμήματα της δεξιάς που επιτίθεται
σε αριστερούς και προκαλούν βία και χάος. Σε άλλες όμως πόλεις η αριστερά έχει την πρωτοβουλία στα γεγονότα.
Μια πολύ συνοπτική αναφορά ..
Χθες 20 Ιουνίου, πάνω από ένα εκατομμύριο νέοι άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους σε 15
πρωτεύουσες Πολιτειών της χώρας.
Υπάρχουν τα πάντα. Σε κάθε πόλη αγωνίζονται οι καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων.
Στο Σάο Πάολο και το Ρίο, την πρωτοβουλία την έχουν τμήματα της δεξιάς που επιτίθεται
σε αριστερούς και προκαλούν βία και χάος. Σε άλλες όμως πόλεις η αριστερά έχει την πρωτοβουλία στα γεγονότα.
Μερικές σύντομες σκέψεις:
1. Η κινητοποίηση είναι κοινωνική, από ένα κομμάτι του πληθυσμού που γεννήθηκε μετά το νεοφιλελευθερισμό. Πρόκειται για νέους της μεσαίας τάξης και για την κατώτερη μεσαία τάξη. Οι εργαζόμενοι ακόμα σιωπούν.
1. Η κινητοποίηση είναι κοινωνική, από ένα κομμάτι του πληθυσμού που γεννήθηκε μετά το νεοφιλελευθερισμό. Πρόκειται για νέους της μεσαίας τάξης και για την κατώτερη μεσαία τάξη. Οι εργαζόμενοι ακόμα σιωπούν.
Πρόκειται για ένα
κομμάτι του πληθυσμού που επικοινωνεί
μόνο μέσω των κοινωνικών δικτύων και δεν επηρεάζεται από την τηλεόραση και τα
μέσα μαζικής ενημέρωσης.
2. Είναι ο καρπός 12 χρόνων συμφιλίωσης των τάξεων (όπως στη Χιλή) που απέκλεισε τη νεολαία από την πολιτική συμμετοχή. Και οι νέοι κατά κάποιο τρόπο θέλουν να συμμετέχουν , ακόμα και να περπατάνε στο δρόμο, χωρίς να αισθάνονται ότι καταπιέζονται
3. Είναι το αποτέλεσμα μιας σοβαρής διαρθρωτικής κρίσης των αστικών περιοχών, που την προκάλεσε το κερδοσκοπικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με την αύξηση των ενοικίων, τη μαζική πώληση αυτοκινήτων με χρηματοδότηση των τραπεζών και τη χαοτική κίνηση στους δρόμους, χωρίς δημόσια συγκοινωνία, όπου οι άνθρωποι χάνουν δύο, τρεις ώρες για να πάνε στη δουλειά τους, στο σχολείο ..
4. Κανένας δεν ελέγχει αυτές τις κινητοποιήσεις. Είναι χωρίς πολιτική καθοδήγηση.
5. Προς το παρόν, αυτοί που πλήγησαν περισσότερο είναι οι παραδοσιακοί πολιτικοί, η αστική πολιτική, και, φυσικά, η μέθοδος διακυβέρνησης της κυβέρνησης του Κόμματος των Εργαζομένων (ΡΤ) , όλες οι κυβερνήσεις, της δεξιάς, του κέντρου ή της αριστεράς
..
6. Η δεξιά εισχωρεί στις διαδηλώσεις και προσπαθεί να δημιουργήσει ένα κλίμα βίας και χάους
και να ρίξει το φταίξιμο το ΡΤ και την πρόεδρο της χώρας Dilma.
7. Η Κυβέρνηση της Dilma έχει παραλύσει με τη μη πολιτική της στάση. Ήθελε απλώς
να διαχειριστεί και τώρα δεν ξέρει ούτε να διοικεί.
8.Τα κοινωνικά κινήματα προσπαθούν να κάνουν πολιτική, να τραβήξουν μπροστά
(Βλέπε την επιστολή τους προς την πρόεδρο ..) και να διευρύνουν τα αιτήματα, προς
μια μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, τη μεταρρύθμιση των μέσων ενημέρωσης, τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, και την αγροτική μεταρρύθμιση.
9. Κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξουν τα πράγματα : θα γίνει όπως στην Ισπανία (όπου η δεξιά
κεφαλαιοποίησε τους αγώνες στις κάλπες, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί το 2014) ή όπως στην Αργεντινή (2001), με την πρόοδο .. ή σε ένα αδιέξοδο όπως στην Ελλάδα;
Ισως,τίποτα από όλα αυτά, θα υπάρξει μια βραζιλιάνικη λύση, κανείς δεν ξέρει για την ώρα ...
10. Αλλά είναι βέβαιο ότι χρειαζόμαστε και θα υπάρξουν αλλαγές, στα πάντα!
Αγκαλιές από το δρόμο
2. Είναι ο καρπός 12 χρόνων συμφιλίωσης των τάξεων (όπως στη Χιλή) που απέκλεισε τη νεολαία από την πολιτική συμμετοχή. Και οι νέοι κατά κάποιο τρόπο θέλουν να συμμετέχουν , ακόμα και να περπατάνε στο δρόμο, χωρίς να αισθάνονται ότι καταπιέζονται
3. Είναι το αποτέλεσμα μιας σοβαρής διαρθρωτικής κρίσης των αστικών περιοχών, που την προκάλεσε το κερδοσκοπικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με την αύξηση των ενοικίων, τη μαζική πώληση αυτοκινήτων με χρηματοδότηση των τραπεζών και τη χαοτική κίνηση στους δρόμους, χωρίς δημόσια συγκοινωνία, όπου οι άνθρωποι χάνουν δύο, τρεις ώρες για να πάνε στη δουλειά τους, στο σχολείο ..
4. Κανένας δεν ελέγχει αυτές τις κινητοποιήσεις. Είναι χωρίς πολιτική καθοδήγηση.
5. Προς το παρόν, αυτοί που πλήγησαν περισσότερο είναι οι παραδοσιακοί πολιτικοί, η αστική πολιτική, και, φυσικά, η μέθοδος διακυβέρνησης της κυβέρνησης του Κόμματος των Εργαζομένων (ΡΤ) , όλες οι κυβερνήσεις, της δεξιάς, του κέντρου ή της αριστεράς
..
6. Η δεξιά εισχωρεί στις διαδηλώσεις και προσπαθεί να δημιουργήσει ένα κλίμα βίας και χάους
και να ρίξει το φταίξιμο το ΡΤ και την πρόεδρο της χώρας Dilma.
7. Η Κυβέρνηση της Dilma έχει παραλύσει με τη μη πολιτική της στάση. Ήθελε απλώς
να διαχειριστεί και τώρα δεν ξέρει ούτε να διοικεί.
8.Τα κοινωνικά κινήματα προσπαθούν να κάνουν πολιτική, να τραβήξουν μπροστά
(Βλέπε την επιστολή τους προς την πρόεδρο ..) και να διευρύνουν τα αιτήματα, προς
μια μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, τη μεταρρύθμιση των μέσων ενημέρωσης, τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, και την αγροτική μεταρρύθμιση.
9. Κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξουν τα πράγματα : θα γίνει όπως στην Ισπανία (όπου η δεξιά
κεφαλαιοποίησε τους αγώνες στις κάλπες, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί το 2014) ή όπως στην Αργεντινή (2001), με την πρόοδο .. ή σε ένα αδιέξοδο όπως στην Ελλάδα;
Ισως,τίποτα από όλα αυτά, θα υπάρξει μια βραζιλιάνικη λύση, κανείς δεν ξέρει για την ώρα ...
10. Αλλά είναι βέβαιο ότι χρειαζόμαστε και θα υπάρξουν αλλαγές, στα πάντα!
Αγκαλιές από το δρόμο
Η εθνική γραμματεία του MST
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου