Βραζιλία: Η θέση κοινωνικών κινημάτων



Το πανό του βραζιλιάνου διαδηλωτή: Θέλουμε σχολεία και νοσοκομεία όχι Μουντιάλ ποδοσφαίρου.Οπως,τότε,στην Αθήνα το 2004, όταν εκατοντάδες χιλιάδες είχαν ξεσηκωθεί κατά των Ολυμπιακών αγώνων (όλα τα'χε η Μαργιωρή...)





Δημοσιεύουμε παρακάτω δύο ενδιαφέροντα κείμενα: μια ανοικτή επιστολή των κοινωνικών κινημάτων προς την Πρόεδρο Rousseff και μια δήλωση του Κινήματος των ακτημόνων αγροτών (MST).


Ανοιχτή επιστολή κοινωνικών κινημάτων προς την Πρόεδρο Dilma Rousseff

Η Βραζιλία είδε αυτή την εβδομάδα να σημειώνονται διαδηλώσεις σε 15 πρωτεύουσες πολιτειών και εκατοντάδες πόλεις.

Συμφωνούμε με τις δηλώσεις σας, που αναγνωρίζουν τη σημασία αυτών των κινητοποιήσεων για τη βραζιλιάνικη δημοκρατία, έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι οι απαραίτητες αλλαγές στη χώρα θα γίνουν μέσω της λαϊκής κινητοποίησης.
Περισσότερο και από φαινόμενο συγκυρίας, οι πρόσφατες διαδηλώσεις δείχνουν τη σταδιακή ανάκαμψη της δύναμης των λαϊκών κινητοποιήσεων. Είναι αυτή ακριβώς η λαϊκή αντίσταση που έφερε τα αποτελέσματα των εκλογών του 2002, 2006 και 2010. Ο λαός μας, δυσαρεστημένος από τα νεοφιλελεύθερα μέτρα, ψήφισε για ένα άλλο πρόγραμμα. Στην εφαρμογή του, αυτό το διαφορετικό πρόγραμμα είχε να αντιμετωπίσει τη μεγάλη αντίθεση του κεφαλαίου και εκείνων των νεοφιλελεύθερων κύκλων με μεγάλα κοινωνικά ερείσματα.

Αλλά είχε να αντιμετωπίσει και τους περιορισμούς που επέβαλαν οι σύμμαχοι της τελευταίας στιγμής, της αστικής τάξης που μέσα στην κυβέρνηση εμποδίζει την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όπως την ανάπλαση των πόλεων [*] και τη μεταρρύθμιση των δημόσιων συγκοινωνιών.
 

Η διεθνής κρίση έχει ανακόψει την ανάπτυξη και, μαζί με αυτήν, το έργο που οδήγησε στη συγκρότηση αυτού του μεγάλου μετώπου και  μέχρι τώρα στήριξε την κυβέρνηση.
Οι πρόσφατες διαδηλώσεις καθοδηγήθηκαν από ένα ευρύ φάσμα νέων που συμμετέχουν για πρώτη φορά στις κινητοποιήσεις. Αυτή η διαδικασία εκπαιδεύει τους διαδηλωτές, και τους κάνει να συνειδητοποιούν πιο γλήγορα ότι θα πρέπει να κοντράρουν όσους δεν αφήνουν τη Βραζιλία να βαδίσει στο δρόμο της δίκαιης κατανομής του πλούτου, τον εκδημοκρατισμό της πρόσβασης στην υγεία, στην εκπαίδευση, στη γη, στον πολιτισμό, στην πολιτική συμμετοχή και στον εκδημοκρατισμό των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Συντηρητικοί τομείς της κοινωνίας προσπαθούν να αμφισβητήσουν τη σημασία αυτών των διαδηλώσεων. Τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να χαρακτηρίσουν αυτές τις κινητοποιήσεις  ως αντι-Ντίλμα,ότι στρέφονται κατά της διαφθοράς των πολιτικών, και της σπατάλης  στις δημόσιες δαπάνες και άλλα ζητήματα που κάνουν αναγκαία την επιστροφή στο νεοφιλελευθερισμό. Πιστεύουμε ότι οι στόχοι είναι πολλοί, όπως είναι και οι απόψεις και τα οράματα για τον  κόσμο μέσα στην κοινωνία.
 

Και όμως,δεν είναι παρά η κραυγή αγανάκτησης ενός λαού ιστορικά αποκλεισμένου από την πολιτική ζωή της χώρας και συνηθισμένου να θεωρεί την πολιτική ως κάτι βλαπτικό για την κοινωνία.
 
Με βάση τα παραπάνω, απευθυνόμαστε σε εσάς για να κάνουμε μια έκκληση :
Υπερασπιζόμαστε τις πολιτικές που διασφαλίζουν τη μείωση των τιμών των δημόσιων μεταφορών  μείωνοντας τα κέρδη των εταιρειών. Είμαστε κατά της πολιτικής φοροαπαλλαγών  των εταιρειών .
Για την κυβέρνηση, η στιγμή είναι κατάλληλη για να εφαρμοστούν δημοκρατικά και φιλολαϊκώά προγράμματα, και να ενθαρυνθεί η συμμετοχή και η πολιτικοποίηση της κοινωνίας.
Εμείςαπό την πλευρά μας,εχουμε δεσμευτεί να προωθήσουμε κάθε είδους συζητήσεις για τα θέματα αυτά και είμαστε πρόθυμοι να τα συζητήσουμε και με την κυβέρνηση.
Προτείνουμε μια επείγουσα εθνική συνάντηση, με τη συμμετοχή των κυβερνήσεων των πολιτειών, των δημάρχων των μεγάλων πόλεων, και τους εκπροσώπους όλων των κοινωνικών κινημάτων.
 
Από την πλευρά μας, είμαστε ανοιχτοί στο διάλογο, και πιστεύουμε ότι αυτή η συνάντηση είναι ο μόνος τρόπος  να βρεθούν λύσεις για να αντιμετωπιστεί η σοβαρή κρίση που επηρεάζει τις μεγαλουπόλεις μας. Η στιγμή είναι ευνοϊκή. Είναι οι μεγαλύτερες εκδηλώσεις δυσαρέσκειας της σημερινή γενιάς και θα  έρθουν και μεγαλύτερες.
 
Ελπίζουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση θα επιλέξει να κυβερνήσει με το λαό  και όχι εναντίον του.



Ακολουθούν υπογραφές 

 ADERE - Associação dos Trabalhadores Assalariados Rurais de MG
Assembleia Popular
Jornalistas do Barão de Itararé
CIMI - Conselho Indigenista Missionário
CMP - Central de Movimentos Populares
MMC -Movimento de Mulheres Camponesas
CMS - Coordenação de Movimentos Sociais
Coletivo Intervozes pela Democratização dos Meios de Comunicação
CONEN - Coordenação Nacional das Entidades Negras
Consulta Popular
CTB - Central dos Trabalhadores e Trabalhadoras do Brasil
CUT - Central Única dos Trabalhadores
Fetraf - Federação dos agricultores familiares
FNDC - Forum Nacional pela Democratização da Mídia
FUP - Federação Única dos Petroleiros
Juventude Koinonia (das igrejas cristãs tradicionais)
Levante Popular da Juventude
MAB - Movimento dosa tingidos pro barragens
MAM - Movimento Nacional pela Soberania Popular frente a Mineração
MCP - Movimento Camponês Popular, de Goiás
MMM - Marcha Mundial de Mulheres
Movimentos da Via Campesina
MPA- Movimento dos Pequenos Agricultores
MST- Movimento dos Trabalhadores Rurais Sem Terra
SENGE/PR- Sindicato dos Engenheiros do Paraná
Sindipetro – Sindicato Petroleiros de São Paulo
SINPAF- Sindicato dos Trabalhadores e Pesquisadores da EMBRAPA e Codevasf
UBES- União brasileira de estudantes secundaristas
UBM - União Brasileira da Mulher
UJS - União da Juventude socialista
UNE - União Nacional dos Estudantes
UNEGRO - União Nacional do Negro


Τρικυ..μία

Ελλάδα : Χειρότερα και από τη Μεγάλη Υφεση








Το παρακάτω διάγραμμα είναι από την χθεσινή μας παρουσίαση στο Θερινό Σεμινάριο Minsky. Δείχνει τη μεταβολή του πραγματικού ΑΕΠ στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατά τη Μεγάλη Ύφεση, από το 1929, και τη συγκρίνει με την τρέχουσα ύφεση στην Ελλάδα, από το 2008. Μετά από 4 χρόνια, το πραγματικό ΑΕΠ είχε αρχίσει να ανακάμπτει στις ΗΠΑ, ενώ στην Ελλάδα συνεχίζει να μειώνεται.
Τα στοιχεία για τις ΗΠΑ είναι από εδώ, και  για την Ελλάδα από εδώ
http://gennaro.zezza.it/wp-content/uploads/2013/06/ch2r_01a.jpg