Η τύχη των δύο μητροπολιτών από το Χαλέπι

Από τον Ali, τον επικεφαλής ανταποκριτή του Angry Arab στην Τουρκία: 

"Η τύχη του Ελληνορθόδοξου Μητροπολίτη του Χαλεπιού Boulos Yaziji και του Συρορθόδοξου Μητροπολίτη Yohanna Ibrahim εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη, από τότε που απήχθησαν δυτικά του Χαλεπιού,  σήμερα όμως τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης είχαν μια παράξενη είδηση​​.
Σύμφωνα με αυτή​​, οι δύο μητροπολίτες σκοτώθηκαν και οι τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας συνέλαβαν τους τρεις δολοφόνους στην τουρκική επαρχία του Ικονίου.
 

Λέγεται ότι οι δολοφόνοι έχουν διαφορετικές εθνικότητες. Ο ένας είναι από τη Ρωσία, ο άλλος από την Τσετσενία, ενώ ο τρίτος έχει την συριακή ιθαγένεια. Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, οι Τουρκικές αρχές εξέδωσαν τους τρεις δολοφόνους στις χώρες τους.
 

Την ίδια ημέρα το προσκείμενο στην αντιπολίτευση της Συρίας παρατηρητήριο υποστήριξε ότι οι τύχη των μητροπολιτών παραμένει άγνωστη.

Τουρκικές πηγές τον Μάιο ανέφεραν ότι οι δύο επίσκοποι είχαν απαχθεί από μια φιλοτουρκική ομάδα, που ευθύνεται και για την απαγωγή 11 Λιβανέζων προσκυνητών. Πηγές της συριακής κοινότητας της Τουρκίας δήλωσαν σήμερα στην Sol ότι πριν την απαγωγή του Yohanna İbrahim, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας προσπάθησε να τους πείσει να μετακινήσουν το κέντρο τους από τη Δαμασκό στην Τουρκία. Και ότι,μόλις μία εβδομάδα αργότερα όταν αρνήθηκαν την προσφορά του Νταβούτογλου, απήχθησαν. Υποστηρίζουν ότι πρέπει να υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ προσφοράς του Νταβούτογλου και απαγωγής. Η Τουρκική κυβέρνηση έχει προσπαθήσει να πείσει τους Σύρους, προσφέροντας ιθαγένεια και σπίτια, να εγκαταλείψουν τη Συρία ώστε να φανεί ότι "ακόμη και οι Χριστιανοί εγκαταλείπουν τη δικτατορία."

[--->]

Απεργία στα ξενοδοχεία της Εύβοιας μετά την απόλυση συνδικαλίστριας που λιποθύμησε από 26ωρη εργασία

Όργιο αυθαιρεσίας επικρατεί στις τουριστικές επιχειρήσεις του νομού Ευβοίας καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το Σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων και εργαζομένων επισιτισμού Εύβοιας, το οποίο κήρυξε 24ωρη απεργία το Σάββατο 27 Ιουλίου.

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η απόλυση της Ασημίνας Καραμπέτσου, προέδρου της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων, από ξενοδοχείο της Ερέτριας, το οποίο ανήκει στο Γενικό Γραμματέα της Ένωσης ξενοδόχων Εύβοιας.

Το Σωματείο καταγγέλλει ότι: " Στο ξενοδοχείο του Γενικού Γραμματέα της ¨Ένωσης ξενοδόχων Εύβοιας  όχι μόνον δεν εφαρμόζετε η κλαδική Ξενοδοχοϋπαλλήλων, αλλά αντίθετα έχει συμφωνηθεί επιχειρησιακή σύμβαση με όρους ανειδίκευτου εργάτη (586 Ευρώ μικτά).

Η σύμβαση συμφωνήθηκε με αδιευκρίνιστες συνθήκες υπογραφής από μόλις 7 άτομα, κάποιο εκ των οποίων συγγενικά του πρόσωπα, ενώ κατά τον έλεγχο είχαμε και τραγελαφικά περιστατικά όπου στη θέα των επιθεωρητών εργασίας φυγαδεύονταν εργαζόμενοι, προφανώς ανασφάλιστοι.

Οι διαμαρτυρίες της Π.Ο.Ξ για αφορισμούς, λιθοβολισμούς και δαιμονοποίηση της ελληνικής ξενοδοχείας θα ήταν δικαιολογημένες αν μπορούσε την ίδια ώρα να περιορίσει την ασυνέπεια και αντικοινωνική δράση των μελών της".

[--->]

Σχετικά με τη Νίκαια

Η ταινία "A propos de Nice" ( Σχετικά με τη Νίκαια) βουβό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους (εδώ  με την ηχητική επένδυση, του Marc Perrone),που γυρίστηκε το 1930 ,ήταν η πρώτη ταινία του σκηνοθέτη Jean Vigo (Ζαν Βιγκό),είναι ένα είδος οδοιπορικού στη Νίκαια, και ανήκει στην κατηγορία των ταινιών City Symphonies (Manhattan, Berlin: Symphony of a City, Man with a Movie Camera,The Bridge,Valparaiso κτλ). Είναι μια οξεία και κριτική ματιά στην αστική τάξη και την αριστοκρατία της πόλης, με φωτογραφία του ταλαντούχου οπερατέρ Μπόρις Κάουφμαν,του αδελφού του Τζίγκα Βερτόφ, που τόσο πολύ επηρέασε τον Vigo.

Στην ηλιόλουστη παραλιακή πόλη της Νίκαιας, οι πλούσιοι τουρίστες απολαμβάνουν τα ξενοδοχεία πολυτελείας και τις χαρτοπαικτικές λέσχες ενώ, μόλις και μετά βίας, γίνεται αισθητή η παρουσία των ντόπιων και των εργατών που καθαρίζουν τους δρόμους και προετοιμάζουν την πόλη για το ετήσιο καρναβάλι. "Στη ταινία, παρουσιάζονται κάποιες από τις βασικές πλευρές της πόλης, ένας ολόκληρος τρόπος ζωής κάθεται στο εδώλιο ... οι τελευταίοι ρόγχοι μιας κοινωνίας χαμένης στη φυγή της από την πραγματικότητα, τόσο που σε αρρωσταίνει και να σε κάνει να εύχεσαι μια επαναστατική λύση." – έτσι περιγράφει την ταινία, ο ίδιος ο Vigo,  κατά την προβολή της στους θεατές του "Groupement des Spectateurs d'Avant-Garde".Η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ που υπερβαίνει κατά πολύ τη φύση του ως ντοκιμαντέρ. Η κεντρική εικόνα του έργου είναι ο συνωστισμός τουριστών σε ένα καλοκαιρινό θέρετρο, η ροή της οποίας διακόπτεται από εμβόλιμα πλάνα ζώων και στιγμές εξαθλιωμένης φτώχειας.
Η επιπολαιότητα της κοινωνίας και οι σαθρές βάσεις της εκφράζονται μέσα από μια γκροτέσκα αίσθηση του χιούμορ.
Κινηματογραφόντας πλάνα από την πραγματική ζωή των τουριστών ο Vigo καταφέρνει να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και να τους μεταμορφώσει σε καρικατούρες ανθρώπων Έτσι, η εκούσια άγνοια της κοινωνίας σε συνδυασμό με την ανία και την νωθρότητα της, αποδεικνύει τον υποβόσκοντα θάνατο της. Η πεσιμιστική ατμόσφαιρα του "A propos de Nice" έρχεται σε αντίθεση με την τρίτη ταινία του, το "Zero de conduit"(1933), που διακατέχεται από αισιοδοξία με την πανηγυρική ήττα, στο τέλος, του κατεστημένου.

 Πηγές:

http://www.anarkismo.net/article/14746

http://en.wikipedia.org/wiki/%C3%80_propos_de_Nice

http://fr.wikipedia.org/wiki/Marc_Perrone

http://blogs.lib.berkeley.edu/mrc.php/city-symphonies

http://www.lib.berkeley.edu/MRC/citysymphonies.html

Christophe Gauthier, La passion du cinema : cinéphiles, ciné-clubs et salles spécialisées à Paris de 1920 a’ 1929  

Το ντοκιμαντέρ,με μουσική Kevin Mac Leod