Τουρκία: Διαδήλωση υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ

Το παγκόσμιο ρεύμα συμπαράστασης προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται

 

Μέλη του τουρκικού κόμματος Ελευθερίας και Αλληλεγγύης, Özgürlük ve Dayanışma Partisi, πραγματοποίησαν σήμερα διαδήλωση υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της σύσκεψης των αρχηγών της G20 που διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη, φωνάζοντας συνθήματα κατά των μέτρων λιτότητας.

Τα μέλη του ÖDP, διοργάνωσαν πορεία συμπαράστασης, κρατώντας πανό με το σήμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μερικά από τα συνθήματα των διαδηλωτών ήταν  «Στεκόμαστε μαζί με τους Έλληνες ενάντια στη λιτότητα» και «ΣΥΡΙΖΑ αντιστάσου η Τουρκία είναι μαζί σου», σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το evrensel.net.

   

[--->] 


Ο γνωστός φωτορεπόρτερ Γιάννης Μπεχράκης ανέβασε αυτή την φωτογραφία από τοίχο της Κωνσταντινούπολης στον twitter.
 
Υποστηρικτές του τουρκικού αριστερού κόμματος ODP εμφανίστηκαν με πανό υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ στη διαδήλωση ενάντια στη συνάντηση των G20 στην Κωνσταντινούπολη.

«Ζήσε για να πληρώνεις»

Έχουμε χορτάσει όλα αυτά τα χρόνια από τις απειλητικές συμβουλές των ξένων  «εταίρων» και των εγχώριων υπαλλήλων τους για την ανάγκη συμμόρφωσης της χώρας με τους «κανόνες». Γιατί σε διαφορετική περίπτωση, μας λένε, πώς θα πληρωθούν οι μισοί και οι συντάξεις; Πως θα παραμείνει η χώρα εντός της ζώνης του Ευρώ;

Οι κανόνες, λοιπόν, για να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη και να πληρώνει τους πετσοκομένους μισθούς και τις άθλιες συντάξεις είναι απλοί και συνοψίζονται σε μια φράση: «ζήσε για να πληρώνεις».
Την ίδια ακριβώς φράση - παραλλαγμένη ελαφρώς - χρησιμοποιούν και οι εισπράκτορες των κοινών τοκογλύφων: «Σ’ αφήνω να ζήσεις για να ξοφλήσεις»…

Όπως όλοι πια αντιλαμβάνονται η Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια με την αποδοχή των μνημονίων και τη σύναψη των δανειακών συμβάσεων βρίσκεται σε αυτήν ακριβώς την κατάσταση που περιέρχεται όποιος καταλήξει στα χέρια κοινών τοκογλύφων. Η ελληνική οικονομία προσαρμόζεται να  αποπληρώνει ένα χρέος (που δεν τελειώνει, αντίθετα πολλαπλασιάζεται) η ελληνική κοινωνία συνθλίβεται κάτω από το βάρος της οικονομικής καταστροφής και το πολιτικό προσωπικό-- που ανέλαβε ως «μπράβος» των δανειστών να  διαχειριστεί αυτό το παρατεταμένο στην αιωνιότητα δράμα - εξαντλεί τάχιστα το κεφάλαιό του, εξατμίζεται και αναζητά τη θλιβερή του θέση  στο ράφι της ιστορίας.

Η έξοδος από αυτήν την μέγγενη δεν μπορεί να είναι, προφανώς, έργο ενός (Τσίπρα) ανθρώπου ούτε μιας κυβέρνησης. Κανένας άνθρωπος και καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αντισταθεί και να διεκδικήσει αν δεν  αντλεί τη δύναμη από έναν λαό που θέλει να αντισταθεί.

Το ερώτημα, λοιπόν, που μένει να απαντηθεί δεν έχει να κάνει με την διάθεση ή την ικανότητα της κυβέρνησης να διαπραγματευτεί κάτι με τοκογλύφους δανειστές της χώρας, καθώς οι «κανόνες» των διεθνών τοκογλύφων μπορούν να σπάσουν με έναν και μόνο τρόπο: Τη γενναία άρνηση ενός λαού να υπάρχει απλώς για να πληρώνει, στον αιώνα των αιώνων…
 [--->]

Η ελληνική κυβέρνηση ζητά χρόνο

Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται  στις αρχές των  διαπραγματεύσεων μ ε τους θεσμούς της ΕΕ .  Ήδη παρατηρείται η πρώτη μεταστροφή στην μέχρι σήμερα πορεία των σχέσεων της χώρας μας με τους εταίρους –δανειστές. Η Τρόικα φαίνεται ότι αποτελεί παρελθόν.  Αυτό αποτελεί μια πρώτη επιτυχία. Παράλληλα για πρώτη φορά υπάρχει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων  μια σαφής πρόταση που αφορά στην απομείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους.

 

 Πρόταση που σαφώς συνάδει  με αντίστοιχες  αναδιαρθρώσεις της πρόσφατης  και απώτερης ιστορίας  πλείστων όσων χωρών  του πλανήτη. Επίσης σημαντικότατη επιτυχία αποτελεί η αποδοχή της  θέση της ότι η περίοδος της λιτότητας έχει τελειώσει και μια περίοδο λιτού βίου αρχίζει για την ελληνική κοινωνία.

 

 Όμως το κύριο αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, που μένει να ικανοποιηθεί,  αφορά στη εκχώρηση  χρόνου. Απαραίτητου χρόνου έτσι ώστε να μπορέσει να προετοιμαστεί καταλλήλως για να καταθέσει τη συνολική της πρόταση που θα αφορά πρώτον :  στο σύνολο των μεταρρυθμίσεων που προτίθεται να πραγματοποιήσει στην  προσπάθεια να δοθεί αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία με βάση τις πραγματικές ανάγκες της και όχι  σύμφωνα με  προκατασκευασμένες συνταγές κυρίως νεοφιλελεύθερης προσέγγισης.  

 Είναι γνωστόν ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ζητήσει τη βοήθεια του ΟΟΣΑ προκειμένου να φτιαχτεί αυτό το σχέδιο με κύριο στόχο την αντικατάσταση των τοξικών δεσμεύσεων του υφιστάμενου μνημονιακού προγράμματος .

 Πρόκειται για  μεταρρυθμίσεις οι οποίες στοχεύουν ευθέως στις βασικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας.

Δεύτερον : ένα νέο  δημοσιονομικό πλαίσιο στο οποίο θα ενσωματωθούν  κοστολογημένες όλες οι αλλαγές που προτίθεται να πραγματοποιήσει και με στόχο την παραγωγή ισοσκελισμένων προϋπολογισμών ή πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξεως του 1,0%. 

 

 Εκτός όμως των παραπάνω η ελληνική κυβέρνηση  επιζητεί την κάλυψη των χρηματοδοτικών της αναγκών για το διάστημα της μεταβατικής περιόδου  κάτω από τη ομπρέλα του προγράμματος γέφυρα.   Η ελληνική πλευρά ζητά, ως γνωστόν, καταβολή του 1,9 δισ. ευρώ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που διακρατά το ευρωσύστημα, αλλά και έγκριση της αύξησης του ορίου του ποσού που μπορεί να αντληθεί με έκδοση εντόκων γραμματίων Δημοσίου κατά 8 δισ. ευρώ, θεωρώντας ότι το όριο των 15 δισ. ευρώ είναι αυθαίρετο. Επίσης ζητά πολιτική ευελιξία στο ύψος της χρηματοδότησης των τραπεζών μέσω του έκτακτου μηχανισμού της ΤτΕ (ELA).
 

Ως γνωστόν, εκτός από την αποπληρωμή 4,3 δις ευρώ τον Μάρτιο η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει 6,7 δισ. ευρώ ομόλογα της ΕΚΤ που λήγουν τον Ιούνιο. 

Αυτός είναι ο λόγος που επιδιώκεται η συμφωνία –γέφυρα  να έχει διάρκεια έξι μηνών. 

Αν τελικά προχωρήσει η συμφωνία – γέφυρα και η ελληνική κυβέρνηση πραγματοποιήσει μέρος των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων , δεν είναι καθόλου απίθανο να γίνει η καταβολή  μέρους των οφειλομένων από το προηγούμενο πρόγραμμα (ύψους 5,3 δις ευρώ).

Η ύπαρξη των χρηματοδοτικών αναγκών αποτελεί το βασικό αγκάθι  σε μια οικονομία  που βρίσκεται εν λειτουργία, και η οποία επιχειρεί κάτω από πολλαπλούς περιορισμούς να επανακαθορίσει τους στόχους της.

Το ασφυκτικό περιβάλλον που έχει δημιουργήσει συνειδητά η προηγούμενη κυβέρνηση αποτελεί ένα θανατηφόρο βρόγχο ο οποίος πρέπει πάση θυσία και με προσοχή να κοπεί έτσι ώστε η ελληνική κυβέρνηση να μπορέσει να θέσει σε εφαρμογή το βασικό της σχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης αλλά και της ανάταξης της οικονομίας και της κοινωνίας.  Ο στόχος αυτός

[--->]