Οι αλλοδαποί στα φανάρια δεν θέλουν την δραχμή

Έχουμε χρεωκοπήσει. Από το 2010. Επισήμως και από προχτές.   Κατά πάσα πιθανότητα θα βγούμε και από το ευρώ. Όχι επειδή δεν μ' αρέσει το ευρώ -- ξέρω πάρα πολύ καλά πόσο δυσάρεστο θα είναι.  Θα βγούμε από το ευρώ επειδή θα μειώνεται κι άλλο το ΑΕΠ. Επειδή θα βραχυκυκλώσουμε από την έλλειψη ρευστότητας.  Από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Από τον φαύλο κύκλο στον οποίο είμαστε από το 2010, και να θυμίσω ότι τότε μόνο ο Σύριζα αντέδρασε, ίσως για λάθος λόγους, δεν έχει σημασία.  (δεν θυμάμαι εάν υπήρχε Χρυσή Αυγή, ή τι ψήφισε). Το ΚΚΕ δεν μετράει. Είναι αλεξικέραυνο να μειώνει τους "αριστερούς" κατά το ποσοστό του.

Το ευρώ το θέλουν 100, 1.000 άντε 10.000 οικογένειες που είναι οι ενδιάμεσοι, με τον ένα ή άλλο τρόπο, ανάμεσα τους Γερμανούς εξαγωγείς και σε όλους τους υπόλοιπους.   Το ευρώ το θέλει και ο ιδιοκτήτης του Ποταμιού. Οι τεχνικές του εταιρίες χρωστάνε, σε ευρώ, σε ξένες τράπεζες, με πολύπλοκα σχήματα εγγυήσεων, και δεν θα χρειαστούν κανονιοφόρους για να του πάρουν τα πάντα Όλη η πρεμούρα του Μέγκα και του Ποταμιού είναι για αυτό και μόνο.  Ο Σκάει μπορεί απλά να πληρώνεται για υπηρεσίες, όπως με το Εκονιούζ.  Απ ευθείας από Γερμανούς εξαγωγείς, ή τους αντιπροσώπους τους.

Την δραχμή την θέλουν οι εξαγωγείς (και οι έχοντες σχέση με τουρισμό).  Την δραχμή νομίζουν ότι την θέλουν αυτή που έχουν πολλά σε δολάρια αν και αυτό είναι λάθος. Στην κατάσταση που έρχεται, ασχέτως ευρώ ή δραχμής, οι σόφρωνες μάλλον θα φύγουν διακριτικά.  Την δραχμή κανονικά θα την ήθελαν οι αγρότες, αλλά δεν ξέρω εάν έχουμε αγρότες. Την δραχμή δεν την θέλουν οι αλλοδαποί στα φανάρια και οι ΑΠΕτζήδες.  Με δραχμή θα έχει λεφτά όποιος παράγει και όποιος εξάγει. Οι άλλοι θα ψάχνουν να γίνουν χρήσιμοι (και θα καταλάβουν τι έκαναν οι Αλβανοί και οι Φιλιππινέζες από το 1991).

Με ευρώ θα είμαστε μια Γερμανική αποικία, μούλτι κούλτι, αν προτιμούν Έλληνες για υπηρετικό προσωπικό, καλώς, ειδεμή η Ανατολική Ευρώπη και η Ασία έχουν πολύ κόσμο. Υδραυλικούς, γιατρούς, νοσοκόμες, τεχνίτες χρειάζονται στην Μητρόπολη.

Με δραχμή θα ταλαιπωρηθούμε απίθανα για ένα χρόνο. Μετά θα είμαστε εμείς στην χώρα μας.

Μην μου πείτε για συντάξεις, εκτός εάν πιστεύετε ότι θα σας τις δίνει ο Σόϊμπλε...

Λογικά ο Σύριζα, εάν δεν πέσει, ή εάν δεν παραιτηθεί τώρα, θα το κάνει αργότερα, ειδικά εάν ακολουθήσει γραμμή Ποταμιού.


Αν ήμουν Τσίπρας, ή Σύριζα, και δεν είχα τα κότσια να διαχειριστώ το αναπόφευκτο,  θα ...έπεφτα. Θα παρέδιδα την πατάτα σε όλους αυτούς που έχουν άποψη για το πως θα διαπραγματευτεί ο Σύριζα. Οι ίδιοι νάνοι που κυβερνούν την Ελλάδα επί 25-30-40 χρόνια. Πάρτε την παιδιά, την πατάτα, ενημερώστε μας τι θα κάνετε.  Σιγά μην το δεχτούν... 
Οι λεγόμενοι "δεξιοί" ή "ευρωπαϊστές"  θέλουν αριστερή κυβέρνηση εσωτερικού για να περάσει τα μέτρα, για να είναι πιο ήσυχος ο φτωχός, αλλά την εξωτερική κυβέρνηση την θέλουν οι ίδιοι μην της ξεφύγει της Μακρή ή του Λαφαζάνη τίποτα...

Το πλάνο του Ράϊχ είναι στον χάρτη.  Θέλετε? Θέλετε να το διαχειριστείτε?  Σας θέλουν για διαχειριστές?  Δεν σας θέλουν. Θέλουν αυτούς που εκπροσωπούν 10, 100, το πολύ 1.000 οικογένειες. Και τους υπαλλήλους τους. Εσάς,  σας θέλουν για να μην διαμαρτύρεται ο λαός (αυτός που κατά το Ποτάμι δεν ξέρει να ψηφίζει). Θα παραμυθιάζετε αυτούς που δεν ξέρουν να ψηφίζουν.

Ή θα πέσετε, ή θα πείτε ΟΧΙ.   Και θα βγούμε από το ευρώ, ούτως ή άλλως, ασχέτως τι θα κάνετε.  Μα δεν στέκει, δεν το βλέπετε? Μην ακούτε το Μέγκα, ρωτήστε κάποιον στην πραγματική οικονομία.   Εκεί καταλήγω εγώ στην ενστικτώδη μου ανάλυση.  Συνήθως δεν μου βγαίνουν αμέσως οι αναλύσεις μου, καθυστερούν 2-3 τέρμινα.
[--->]

Βάρκιζα τέλος ή Βάρκιζα 2.0;

Οι περισσότεροι πολιτικοί αρχηγοί, μιλώντας την Παρασκευή στη Βουλή, υποστήριξαν ότι είχαν ραντεβού με την ιστορία. Πρέπει, όπως έλεγε και Θ.Μικρούτσικος, να είναι πολύ τσούλα αυτή η ιστορία, που βγαίνει ραντεβού με τόσο κόσμο.

Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, στη σχέση μαζί της είναι ότι σε καλεί σε ιστορικές συγκρίσεις. Και η συμφωνία, την οποία προσφέρει η κυβέρνηση στους δανειστές, παραπέμπει άμεσα στη Βάρκιζα.

Κάθε κείμενο συνθηκολόγησης αποτυπώνει τους όρους υποταγής του ηττημένου. Η ιδιαιτερότητα της Βάρκιζας είναι ότι αποτύπωνε τους όρους υποταγής μιας Ελλάδας που δεν είχε χάσει τη μάχη και δήλωνε έτοιμη να πολεμήσει.

Τηρουμένων όμως των αναλογιών αυτό δεν έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ;
Είχε στα χέρια του αποδείξεις ότι δεν οφείλει να πληρώσει ένα παράνομο και απεχθές χρέος και κουβαλούσε στις αποσκευές του την πανίσχυρη λαϊκή εντολή ενός δημοψηφίσματος – αποφάσισε όμως να μη δώσει τη μάχη.

Η απάντηση που δίνουν κορυφαία στελέχη γύρω από τον πρωθυπουργό είναι ότι ο κρατικός μηχανισμός και ο λαός δεν ήταν έτοιμοι για τη ρήξη, η οποία θα οδηγούσε με σχετική βεβαιότητα σε Grexit. Ας εξετάσουμε λοιπόν αυτό το επιχείρημα με προσοχή.

Η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει άμεσα στο δημοσίευμα του mediapart.fr, στο οποίο ανώτατος σύμβουλος του Τσίπρα, υποστηρίζει ότι ο Σόιμπλε προσφέρθηκε να βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από τη ζώνη του ευρώ. Το κείμενο του Βαρουφάκη στον Guardian φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι υπήρχε πίεση προ αυτή την κατεύθυνση.

Αν όμως η Ελλάδα μπορούσε να εγκαταλείψει τον «ζουρλομανδύα του ευρώ» έχοντας εξασφαλίσει τις «πλάτες» της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη, για ποιο λόγο έχασε την ιστορική ευκαιρία;

Το παλιό πολιτικό κατεστημένο είχε κάθε λόγο να το κάνει γιατί είναι εξαρτημένο από τα χρηματοπιστωτικά κέντρα της ευρωζώνης.

Ο «φρέσκος» ΣΥΡΙΖΑ γιατί;

Μόνο οι ιδεοληψίες του ευρωλιγούρη μπορεί να εξηγήσουν τη στάση του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.

Οι μεγαλύτεροι οικονομικοί αναλυτές του πλανήτη απορούν γιατί η κυβέρνηση μπήκε σε μια περιπέτεια που έφερε όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά ενός Grexit αλλά δεν θέλησε να απολαύσει κανένα από τα πλεονεκτήματα.

«Ο Μεγαλύτερος λογαριασμός του Grexit πληρώθηκε ήδη» έλεγε ο Κρούγκμαν. «Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη τη ζημιά της εξόδου αλλά και τη ζημιά της παραμονής στην ευρωζώνη» συμπλήρωνε και η Washington Post.

Ως προς το δεύτερο επιχείρημα, ότι ο λαός δεν είναι έτοιμος, παραπέμπει στις μεσσιανικές δοξασίες του ΚΚΕ για την έλευση της επανάστασης στο απώτερο μέλλον.

Οι πρωτόγνωρα πολιτισμένες ουρές στα ΑΤΜ («so ungreek», όπως έλεγαν ξένοι ανταποκριτές) δεν ήταν δείγμα πραότητας αλλά της εσωτερικής δύναμης ενός λαού που μπορεί να υποστεί τα πάντα για να διαφυλάξει την αξιοπρέπειά του και να σχεδιάσει ένα καλύτερο μέλλον. Το 61.3% που έδωσε στις κάλπες, όταν σύσσωμη η Ε.Ε, τα ΜΜΕ και η αντιπολίτευση εξίσωναν το ΟΧΙ με την έξοδο από το ευρώ, είναι μήνυμα ρήξης και όχι υποταγής.

Σε αυτή τη μάχη οι μόνοι που δεν ήταν έτοιμοι ήταν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που περιστοιχίζουν τον πρωθυπουργό. Το να διαφημίζουν όμως την ανικανότητά τους επιρρίπτοντας την ευθύνη στους ψηφοφόρους τους αποτελεί προσβολή σε κάθε έννοια δημοκρατίας.

Δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε μια κυβέρνηση στην ιστορία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που να έχει προδώσει τη λαϊκή εντολή σε διάστημα μικρότερο της μιας εβδομάδας.

 Έτσι όμως απελευθερώνει δυνάμεις τις οποίες ο μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να διαχειριστεί. Πιστεύουμε ότι θα είναι δυνάμεις της προόδου και όχι του φασισμού γιατί τότε η πρώτη αριστερή κυβέρνηση θα έχει επιβεβαιώσει τη ρήση του Βάλτερ Μπένγιαμιν ότι κάθε φασισμός είναι μια χαμένη επανάσταση. 

Σημαίνουν μήπως όλα αυτά ότι είναι καιρός για πεσιμισμό και ηττοπάθεια;

 Κάθε άλλο. Είμαστε ακόμη μεθυσμένοι από τη θριαμβευτική γιορτή του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.

 Ένα ΟΧΙ με αδιαμφισβήτητα ταξικά χαρακτηριστικά. Ένα ΟΧΙ στο οποίο κυριάρχησε η νέα γενιά που επαναπροσδιορίζει τον ευρωπαϊσμό της σε υγιή βάση.

Αν η κυβέρνηση δεν θέλει να συμμετέχει στη χαρά μας είναι δικό της πρόβλημα.

Ούτως η άλλως ποτέ δεν θέλαμε θλιμμένους στη γιορτή μας.
Άρης Χατζηστεφάνου 

[--->]

Πέρασε η συμφωνία αλλά με απώλειες...

Με 251 «ναι» (32 ήταν τα «όχι» και 8 τα «παρών»), αλλά με αρκετές διαρροές από το στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ, υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τη διαπραγμάτευση και τη σύναψη δανειακής σύμβασης με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας «ESM». 
 
Μεταξύ των διαρροών συμπεριλαμβάνονται η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, καθώς και δύο υπουργοί, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και ο Δημήτρης Στρατούλης, οι οποίοι ψήφισαν «παρών». Ψαρρέα και Γαϊτάνη τα δύο «όχι» του ΣΥΡΙΖΑ.
Ηχηρή η απουσία του τέως υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος απουσίαζε επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους. Με επιστολή του, γνωστοποίησε την πρόθεσή του να ψηφίσει «ναι».