ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΑ: Έτσι τα … «φάγανε»! Έτσι τα «τρώνε» ακόμα!

 Μια συνοπτική εισαγωγή για το φάκελο του «Ημεροδρόμου», «Μεγάλα Έργα. Ιστορίες για... νταβατζήδες»

Λόγω των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας, πιστεύω ότι είμαι υποχρεωμένος να προτάξω περιληπτικά τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα άρθρα μου, για τα «Μεγάλα έργα» των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων Ν. Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε ΕΟΚ), μέχρι το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης εντός της Ευρωζώνης. Επί πλέον θα σχολιάσω συνοπτικά τα άλλα μεγάλα έργα του ΠΑΣΟΚ και της Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ όπως των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ 2004, το ΜΕΤΡΟ της Θεσσαλονίκης, την υποθαλάσσια παράκαμψη Θεσσαλονίκης, το έργο εκτροπής του Αχελώου στον Θεσσαλικό κάμπο και το έργο των Αυτοκινητοδρόμων.

Αυτό είναι το Πρόγραμμα Ιδιωτικοποιήσεων στο οποίο δεσμεύτηκε η Ελλάδα

Εκτός από την παραχώρηση των αεροδρομίων στην γερμανική εταιρία η Ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται και σε άλλες αναγκαστικές ιδιωτικοποιήσεις, όπως για παράδειγμα στην παραχώρηση του Αστέρα στην Jarmyn μέχρι το τέλος του χρόνου.

Εντυπωσιακό στοιχείο του πίνακα που ακολουθεί αποτελεί το επιτακτικό ύφος, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα εγκρίνει τις περιβαλλοντικές μελέτες όπως θέλει ο παραχωρησιούχος ή θα ξεπεράσει τα προβλήματα που βάζουν οι αρχαιολογικές υπηρεσίες. Φυσικά η κυβέρνηση δεσμεύεται να καταργήσει και νόμους του ελληνικού κράτους με το σκεπτικό ότι παρεμποδίζουν τον κεντρικό σχεδιασμό της εκμετάλλευσης της δημόσιας περιουσίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια ώρα που το κουαρτέτο μιλάει για την ανάγκη συλλογής εσόδων και την εξισορρόπηση των βαρών μεταξύ των κοινωνικών ομάδων απαιτεί μια σειρά από δράσεις που κάνουν ακριβώς το αντίθετο: Έτσι π.χ. η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται από τον Οκτώβρη να επιτρέπει στα γιοτ να έχουν σημαία ξένης χώρας για πάνω από 12 μήνες.

Τέλος το πιο συγκλονιστικό στοιχείο της λίστας είναι οι απαλλαγές που προσφέρονται στους παραχωρησιούχους. Έτσι για παράδειγμα με νομοθετική διάταξη η τοπική αυτοδιοίκηση δεν θα μπορεί να ζητάει τέλη χρήσης των υπηρεσιών που θα προσφέρει σε αυτούς που αγόρασαν την ελληνική περιουσία, ενώ αντίστοιχες διατάξεις θα τους απαλλάσσουν και από άλλα ενοχλητικούς φόρους όπως ο ΕΝΦΙΑ. Φυσικά όποτε σε κάποια ιδιωτικοποίηση προκύπτουν κοστοβόρα προσχώματα το λογαριασμό αναλαμβάνει πάντα να πληρώσει το ΤΑΙΠΕΔ... Έτσι ήταν πάντα οι έλληνες... φιλόξενοι.
Ελληνικό Πρόγραμμα Ιδιωτικοποιήσεων
Νο.ΣτοχείοΘέμαΑρμόδια αρχήΚρίσιμη ημερομηνία
1ΤΑΙΠΕΔΈκθεση για τον φάκελο ιδιοκτησίαςΥΠΟΙΚ / Γ.Γ. Δημόσιας ΠεριουσίαςΣεπτέμβριος 2015
Απαραίτητες ενέργειες: Παράδοση έκθεσης με όλα τα ακίνητα που βρίσκονται στο ΤΑΙΠΕΔ (συμπεριλαμβανομένων και όλων των υπουργείων και οργανισμών)
2ΤΑΙΠΕΔΠλήρη λειτουργική κεντρική δοιίκηση (που θα εγκρισθεί από την ESCHADA) και Διατήρηση του νομικού πλαισίου για την Eschada, χωρίς αλλαγέςΥΠΟΙΚ / ΥΠΑΠΕΑΜΕΣΑ
Απαραίτητες ενέργειες: Διορισμός των μελών του Κεντρικού Διοικητικού Συμβούλιου για την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας ώστε να γίνει πλήρως λειτουργική.Ο διορισμός πρέπει να είναι άμεσως για αρκετές υποθέσεις:
  • Για την έγκριση της μελέτης για την Κασσιόπη και την κατάθεση γνωμάτευσης στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Οικονομικών προκειμένου να εκδοθεί η Υπουργική Απόφαση έγκρισης.
  • Την εφαρμογή της ήδη υπάρχουσας ESCHADA στην Αφάντου για την αλλαγή χρήσης της περιοχής και την επαναπροώθησή της για έγκριση από το ΣτΕ.
  • Να προωθηθούν οι μελέτες ESCHADA για τα: Βαρθολομιο, Πόρτο Χέλι, Σαμπαριζα, Καρτερός, Μαρκόπουλος, Ποδείδι.
  • Να δημιουργηθεί νέο σχέδιο ESCHADA για τον Αστέρα Βουλιαγμένης που να εναρμονίζεται με τις επιτυχείς διαπραγματεύσεις με τον επιλεγμένο επενδυτή.

«Απ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια»

Στις 29/7 ο Α. Τσίπρας έδωσε καινούριο περιεχόμενο στην έννοια της «κοινωνικής δικαιοσύνης», λέγοντας ότι κοινωνική δικαιοσύνη είναι να μην πεταχθούν 5000 εργαζόμενοι της Ελληνικός Χρυσός στο δρόμο. Την επόμενη μέρα, ο αριθμός κατέβηκε στους 2000, η ουσία όμως έμεινε η ίδια, αφού μία κυβέρνηση της αριστεράς δεν μπορεί να είναι εκδικητική με τους εργαζόμενους, είπε.

  

Μία κυβέρνηση της αριστεράς, μπορεί όμως να στηρίζει εργαζόμενους σε μία παράνομη εταιρεία; Μπορεί να ολιγωρεί απέναντι σε αυτές τις παρανομίες και να μην προχωράει σε όσα οφείλει; 

Μπορεί να αδιαφορεί ουσιαστικά για τις εκατοντάδες θέσεις εργασίας, που θα θιγούν, αν προχωρήσει η επένδυση; 
Μπορεί τελικά μία κυβέρνηση της αριστεράς να θυσιάζει μια ολόκληρη περιοχή για να κερδίσουν οι πολυεθνικές; 
Μήπως προεκλογικά- όταν δήλωνε ότι θα κλείσει την «επένδυση- ο κ. Τσίπρας δεν ήξερε ότι η εταιρεία θα έβγαζε τους εργαζόμενους μπροστά και θα καλλιεργούσε εργατικά ψευδοδιλλήματα ;

Αφιερωμένο σε κάποιους βουλευτές του Σύριζα...

Δεν μπορεί να είμαστε τόσο ηλίθιοι

Άρης



Είναι έκδηλος ο προβληματισμός χιλιάδων συνανθρώπων μας για ένα τυχόν εναλλακτικό πλάνο.

Δεν θα σχολιάσω το γεγονός πως η χώρα οδηγείται στη γκιλοτίνα και εμείς προσπαθούμε να διασκεδάσουμε τις εντυπώσεις, συγκρίνοντας τα σημερινά δεδομένα με ένα υποθετικό πλάνο.

Δηλαδή, αυτή τη στιγμή ορθώνεται ένας δήμιος μπροστά μας και εμείς φοβόμαστε τι θα μας κάνει αν προσπαθήσουμε να αποδράσουμε.

Βέβαια, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στην σημερινή Ελλάδα είναι να πέσει πείνα.

Σε μια χώρα που μπορεί να παράγει τα πάντα, φοβόμαστε την πείνα. Μάλιστα.

Ειλικρινά, δεν ξέρω αν ζούμε στην ίδια χώρα, σίγουρα μένουμε όλοι Ελλάδα;

Η χώρα έχει υποστεί τη μεγαλύτερη καταστροφή που έχει υποστεί κράτος σε περίοδο ειρήνης και ακόμα συζητάμε για την καταστροφή που θα φέρει τυχόν ρήξη με τους δανειστές.

Λες και άμα είμαστε καλά παιδιά, όπως οι Ιρλανδοί, θα πάνε όλα καλά.

Έχει πάει κανείς πρόσφατα στην Ιρλανδία ή απλά ακούει ότι λένε τα ξεπουλημένα ΜΜΕ, για τον τίγρη που τάχα μου βγήκε από το μνημόνιο;

Σε όλα ψεύτες οι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι, αλλά μια στο τόσο λένε και μια αλήθεια, ε;

Τουλάχιστον μπορείς κάποιος να μου απαντήσει, εμπεριστατωμένα, γιατί η Ελλάδα υποφέρει αυτή τη στιγμή;

Όχι με ευφυολογήματα του στυλ «έχουμε πολλούς συνταξιούχους», «φταίει το δημόσιο έλλειμμα» και άλλα τέτοια.

Γιατί το χρέος έχει εκτοξευθεί από το 100% του ΑΕΠ το 2005, στο 148% το 2010 και 180% φέτος, παρά τις «μεταρρυθμίσεις»;

Γιατί θα εκτοξευθεί στο 200% μέχρι το τέλος του 2016;

Γιατί μια χώρα που έχει καταχρεωθεί πληρώνει δεκάδες δισ. σε τόκους και χρεολύσια;

Ποιος θα ζημιωθεί πραγματικά αν η χώρα σταματήσει να πληρώνει τα χρέη της;

Ποιος ζημιώνεται όταν ο δανειολήπτης σταματάει να πληρώνει το χρέος του;

“Εχετε καταλάβει ότι το μνημόνιο δεν είναι το τέλος του χρέους, αλλά η περαιτέρω εξάρτηση της χώρας από τα δανεικά;