Δεν παράγουμε τίποτα; Αλήθεια;

Αγαπητέ μου Πιτσιρίκο,
Θέλω να πω λίγα πράγματα προς τον κόσμο που είτε από φόβο, είτε από άγνοια, είτε από οξεία τηλεορασίτιδα, νομίζει ότι η χώρα μας δεν παράγει τίποτα, ότι αν βγούμε από το ευρώ θα πεινάσουμε, και άλλα τέτοια φαιδρά.
Όσον αφορά το ότι δεν παράγουμε τίποτα (μιλάω για βιομηχανική παραγωγή), έχω τρία παραδείγματα: ΛΑΡΚΟ, ΕΛΒΟ, ΕΑΣ. Τρεις μεγάλες, βαριές βιομηχανίες εκ των οποίων τα ΕΑΣ είναι επί ξύλου κρεμάμενα από πέρσι.

 Το άρθρο του Λεωνίδα Βατικιώτη είναι ενδεικτικό για τον αν η χώρα μας μπορεί ή όχι να έχει παραγωγή.

δείτε επίσης  Η Ελλάδα - που δεν παράγει τίποτα - και οι εξαγωγές στις ΗΠΑ 

και   Έρευνα - Υπάρχει διατροφική επάρκεια στην Ελλάδα;

Αν πιάσουμε επιπλέον φαρμακοβιομηχανίες, μεταλλουργία, ναυπηγεία κλπ που δούλευαν παλιότερα και μπορούν να δουλέψουν στο φουλ – κάποια από αυτά ακόμα τα καταφέρνουν. Έχουμε έτοιμες υποδομές, ανέργους/υποψήφιους εργαζομένους και τεχνογνωσία πολλών ετών.

Το δεύτερο θέμα (η τροφή) είναι πιο σοβαρό.

Έκανα μία έρευνα για την επάρκειά μας σε τρόφιμα.

Σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ (FAO – Food and Agriculture Organization), η Ελλάδα το 2015 αναμένεται να έχει επάρκεια τροφίμων από αγροτική παραγωγή (περιλαμβάνει και κτηνοτροφία-αλιεία) περίπου 88%. Αυτό είναι πρόβλεψη. Το 2014 ήμασταν πάνω από 90%.

Για δες που τελικά παράγουμε και κάτι, βρε παιδί μου.

Επίσης, στον παγκόσμιο δείκτη διατροφικής επάρκειας http://foodsecurityindex.eiu.com/Country/Details#Greece, η Ελλάδα είναι 29η σε 109 χώρες, με πολύ ικανοποιητικά στατιστικά.

Μέλος της "Λαϊκής Ενότητας" απαντάει στον Κ. Βαξεβάνη

Του Δημήτρη Π.

Ο Κώστας Βαξεβάνης δεν είναι αφελής ούτε ανίδεος από την πολιτική. Πετυχημένος δημοσιογράφος είναι, κάτι που διαπιστώνεται και από την κυκλοφορία του περιοδικού του καθώς και από την αναγνωσιμότητα της ιστοσελίδας του.
Με αυτά τα δεδομένα υπ’ όψιν συμπεραίνουμε ότι η ανοίκεια επίθεση που κάνει στην «Λαϊκή Ενότητα» και προσωπικά στον Παναγιώτη Λαφαζάνη δεν οφείλεται σε μια λάθος πολιτική εκτίμηση, αλλά σε κάποιες σκοπιμότητες που δεν μπορεί ναι μεν να τεκμηριώσουμε αλλά μπορούμε να υποθέσουμε.

Ατέρμων (ή πως Το τρίτο μνημόνιο θα μας οδηγήσει στο τέταρτο μνημόνιο...)

του Στάθη 
Οσο λιγότερες είναι οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων τόσο πιο πολύοξύνεται η ψευτοπόλωση μεταξύ τους. Τα περί «αυτοφωράκια» όμως και τα συναφή αφήνουν παγερά αδιάφορη μια κοινωνία που τα σπίτια της καίγονται.

Η Ν.Δ. δεν έχει προεκλογικό πρόγραμμα. Εχει το μνημόνιο. Ο νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προεκλογικό πρόγραμμα. Εχει το μνημόνιο. Ως εκ τούτου γινόμαστε όλοι μάρτυρες της νεκρανάστασης εκείνης της δικομματικής (στην ουσία μονοκομματικής) ρητορικής που 40 χρόνια τώρα μας έφερε ως εδώ.

Η Ν.Δ. πάει την Ελλάδα «μπροστά». Ο νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ πάει την Ελλάδα «μόνο μπροστά». Η α-πολιτική δημαγωγία πάει σύννεφο: το «χθες» παλεύει με το «αύριο» στα μαρμαρένια αλώνια τού «σήμερα» -περί κανέλας κολοκυθόπιτα- ένα πολιτεύεσθαι οικείο στη δεξιά, αλλά ανοίκειο στην αριστερά.

Αν σ’ αυτά τα εκφυλιστικά κι εκφυλισμένα φαινόμενα προσθέσουμε και το μελό που αφηγείται ο κ. Τσίπρας, τότε η απελπισία και η θλίψη των σκεπτόμενων πολιτών βαράει κόκκινο. «Δεν λυγίσαμε, δεν συμβιβαστήκαμε» έλεγε προχθές ο κ. Τσίπρας στα Ανώγεια, ο ίδιος που μας λέει ότι υπέκυψε στους εκβιασμούς διότι «δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς». Τι απ’ τα δύο συμβαίνει, όταν συμβαίνουν και τα δύο;

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Αριστεράς, ένα απ’ τα κόμματα που την εκφράζουν χορεύει με το παράλογο, το παράδοξο και το οξύμωρο. «Κάναμε έναν (έναν;) συμβιβασμό, αλλά δεν είμαστε συμβιβασμένοι» είπε ο κ. Τσίπρας στα Ανώγεια και ράγισαν τα κατώγια.

Θλιβερές συγκεντρώσεις με πτωχοπροδρομικά ψεύδη κεκοσμημένες. Και υπάρχει πολύς κόσμος εντός του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και στο εύρος της πολιτικής του επιρροής, που δεν θα μπορέσει να αντέξει μια πορεία «εκγιωργακισμού»της πολιτικής μας - της πολιτικής του προνεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Τσίπρας πήρε τον λαό στο λαιμό του, έκανε την ελπίδα μπαίγνιο και τώρα μιλάει στον λαό σαν να μην τρέχει τίποτα. Σαν να μην νεκρανάστησε τη Δεξιά. Σαν να μην γυρίσαμε πίσω, πριν απ’ τις εκλογές της 25ης Γενάρη, σαν να μην έγινε ποτέ το δημοψήφισμα του «Οχι». Ο κ. Τσίπρας νομιμοποίησε την παλινόρθωση της αντίδρασης, αλλά όμως αυτό δεν σημαίνει και τη δικαίωση της Δεξιάς. Απλώς έχασε το δίκιο της η Αριστερά. Κι αυτό είναι

ένα τραύμα που πρέπει να επουλωθεί γρήγορα. Και δεν επουλώνεται όταν ο κ. Τσίπρας πανηγυρίζει ότι «σταθήκαμε όρθιοι»! πώς; με την Ελλάδα γονατισμένη;

Προχθές αποχώρησε απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ η νεολαία του κόμματος, σχεδόν σύσσωμη. Είναι και οι νεολαίοι «αποστάτες», κ. Παππά; «Εριξαν» κι αυτοί «την κυβέρνηση εκ των έσω», κ. Παππά;

Το νέο μνημόνιο δεν οδηγεί πουθενά. Σύντομα το ενδεχόμενο του Grexit θα τεθεί ξανά επί τάπητος. Πρέπει να προετοιμαζόμαστε για αυτό, καθώς και για άλλες εξελίξεις στην Ευρώπη - κάθε άλλο παρά θετικές για την ευρωζώνη.

Αν όλα μείνουν ως έχουν, όποιος κι αν τα διαχειρισθεί, είτε ένας «μεγάλος συνασπισμός» είτε όποια άλλη φιλομνημονιακή-αντιλαϊκή συμμαχία, το

τρίτο μνημόνιο θα μας οδηγήσει στο τέταρτο μνημόνιο.

Το τρίτο μνημόνιο θα μας οδηγήσει στο τέταρτο μνημόνιο...

[--->]