Η Κυριακή θα είναι μόνο η αρχή: συνοψίζοντας προεκλογικές συνομιλίες λίγο πριν την κάλπη

Δέσποινα Σπανούδη* από εδώ

 

[...]

Μας λένε κά­ποιοι:Ρί­ξα­τε την κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς.

Τους απα­ντά­με:

Η αρι­στε­ρά είναι πράξη και όχι τί­τλος. Αρι­στε­ρά που αναι­ρεί τις υπο­σχέ­σεις της, αρι­στε­ρά που υπο­γρά­φει μνη­μό­νια μαζί με την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟ­ΤΑ­ΜΙ, αρι­στε­ρά που ψη­φί­ζει κεί­με­να που γρά­φουν οι δα­νει­στές χωρίς κα­νέ­νας βου­λευ­τής να προ­λά­βει να τα δια­βά­σει, αρι­στε­ρά που νο­μο­θε­τεί ενά­ντια στα συμ­φέ­ρο­ντα της κοι­νω­νί­ας, ΤΕ­ΤΟΙΑ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡ­ΧΕΙ

   
Υπάρ­χει πε­ρι­θώ­ριο δια­πραγ­μά­τευ­σης μετά τις εκλο­γές;

127 προ­α­παι­τού­με­να έχουν συμ­φω­νη­θεί μόνο για το 2015, 223 για την επό­με­νη τριε­τία. Για κάθε στα­γό­να χρη­μα­το­δό­τη­σης, θα προη­γεί­ται η συμ­μόρ­φω­ση. Και το χρέος μας θα εξα­κο­λου­θεί να μην είναι βιώ­σι­μο. Να μην μπο­ρεί να εξυ­πη­ρε­τη­θεί. Γιατί αυτός είναι ο στό­χος. Κα­νέ­ναν δεν εν­δια­φέ­ρει το ίδιο το χρέος. Τους εν­δια­φέ­ρει ο πλού­τος που μπο­ρούν να απο­σπά­σουν χρη­σι­μο­ποιώ­ντας το ως μέσο πί­ε­σης. Όπως ο το­κο­γλύ­φος στην γνω­στή ται­νία με τον Μαυ­ρο­γυα­λού­ρο, που θέλει να πάρει το κτη­μα­τά­κι του αγρό­τη, αφού πρώτα τον έχει βάλει και του πλή­ρω­σε διπλά και τρί­δι­πλα τα δα­νει­κά.

Λένε κά­ποιοι. Θα γίνει ανα­διάρ­θρω­ση του χρέ­ους.

Τους απα­ντά­με.

Ότι και αν γίνει θα είναι κα­θο­ρι­σμέ­νο από τους δα­νει­στές. Όπως το πο­λυ­δια­φη­μι­σμέ­νο «κού­ρε­μα» που κού­ρε­ψε τα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία και τους μι­κρούς ομο­λο­γιού­χους. Η Ελ­λά­δα δεν τόλ­μη­σε ούτε να συμ­με­τέ­χει στο πρό­σφα­το ψή­φι­σμα του ΟΗΕ που όρισε ότι ««Ένα ανε­ξάρ­τη­το κρά­τος έχει το δι­καί­ω­μα να χα­ράσ­σει τη μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κή του πο­λι­τι­κή, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης και της ανα­διάρ­θρω­σης του χρέ­ους της». Μάλ­λον γιατί έχει πα­ρα­δε­χτεί ότι δεν απο­τε­λεί ανε­ξάρ­τη­το κρά­τος, αλλά μια επαρ­χία της φε­ου­δαρ­χι­κής Ε.Ε. υπό την επο­πτεία του γερ­μα­νι­κού κρά­τους.