Ξεδιάντροπο πανηγύρι

Πανηγύρια χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο. Μια ομάδα αδίστακτων υποκριτών έχει πεισθεί βαθιά ότι τρώμε κουτόχορτο.

 Η ανάπτυξη που θα ερχόταν το Πάσχα τώρα αναβάλλεται για το β’ εξάμηνο και βέβαια θα είναι «δίκαιη» όπως  είπε ο πρωθυπουργός, σε απευθείας μετάδοση από τα κανάλια.

«Πετύχαμε την αξιολόγηση χωρίς να πάμε πίσω από τις κόκκινες γραμμές που είχαμε θέσει», είπε. 

Η διαπραγμάτευση ολοκληρώθηκε, ήρθε η ώρα να κυβερνήσουμε, συνέχισε, και κάλεσε τους υπουργούς να δώσουν «σεμνά χωρίς πανηγυρισμούς» τη μάχη της καθημερινότητας.

Και οι… 100+53 κυβερνητικοί βουλευτές έδιναν την ίδια ώρα τη «μάχη» των κόκκινων γραμμών στη Βουλή. Με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής υπογράφονταν και τα τελευταία εξευτελιστικά προαπαιτούμενα του κουαρτέτου. 

Παράδοση στους «γύπες» και των δανείων με εγγύηση του Δημοσίου. Νομοθέτηση της δυνατότητας εταιριών στη διαχείριση δανείων με υποθήκη πρώτης κατοικίας μικρότερης των 140.000 ευρώ.

 Επιβεβαίωση ότι το σύνολο των εσόδων του ΤΑΙΠΕΔ θα διατίθενται για τη μείωση του χρέους, κλείνοντας τη συζήτηση περί διάθεσης μέρους αυτών των εσόδων για κοινωνική πολιτική και ανάπτυξη.

Μείωση του αριθμού των συνταξιούχων που δικαιούνται ΕΚΑΣ. Καθορισμός διοδίων στην Εγνατία για να απελευθερωθεί η σύμβαση παραχώρησής της. 

Επίσπευση του χρονοδιαγράμματος για πώληση ποσοστού του ΑΔΜΗΕ. Και η βροχή τροπολογιών δεν έχει τέλος.

 Εκκρεμούν ακόμα η υπογραφή παραχώρησης του Ελληνικού, η απαλλαγή από κάθε νομική ευθύνη των στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ και ό,τι άλλο σκεφτεί η «ιερή συμμορία» των δανειστών.

 Άλλωστε, η απόφαση της ΕΚΤ και του πρωθυπουργικού φίλου και «μεγάλου φιλέλληνα» Μ. Ντράγκι, να αναβάλει για αργότερα τις ρυθμίσεις σχετικά με την αποδοχή των ελληνικών ομολόγων για τη φθηνή χρηματοδότηση των τραπεζών, αν δεν ψηφιστούν και εφαρμοστούν, δεν άφηνε πολλά περιθώρια.

Πανηγυρίζει, λοιπόν, η κυβέρνηση τις «επιτυχίες» σε κατάφωρη αντίθεση με τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, με ολόκληρη την κοινωνία. 

Μια κοινωνία που με δέος μετρά ζημιές από το κόστος των μέτρων που ψήφισε, την περασμένη εβδομάδα, η Βουλή.

 Μετρά ζημιές από την αύξηση του ΦΠΑ. Από τη μείωση μισθών και συντάξεων λόγω της αύξησης των παρακρατήσεων για φόρους. 

Από τη «λυπητερή» των φορολογικών δηλώσεων και του ΕΝΦΙΑ που είναι καθ’ οδόν. Από την αύξηση των ειδικών φόρων στη βενζίνη, στον καφέ, στα τσιγάρα. 

Εκβιάζεται ωμά και τρομοκρατείται από τα «μπιλιέτα» της Εφορίας για κατασχέσεις ακόμα και για χρέη μερικών δεκάδων ευρώ. 

Και δίπλα σε αυτά, η απόγνωση από τα συνεχιζόμενα κλεισίματα των μαγαζιών. Δεκαπέντε χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, σύμφωνα με το ΓΕΜΗ, από την αρχή του χρόνου. 

Πόσες μέχρι το τέλος των κυβερνητικών επιτυχιών; Ακόμα και στον τουρισμό, το βαρύ χαρτί της ελληνικής οικονομίας, εκατοντάδες εργαζόμενοι πετάχτηκαν στο δρόμο, μέσα σε μία μέρα, γιατί έτσι αποφάσισε ο ιδιοκτήτης του Ξενοδοχείου Ledra.

Εικόνα τραγικής αντίθεσης δίνουν πλέον από τη μια η ρημαζόμενη κοινωνία και από την άλλη η χαρούμενη και πετυχημένη καθημερινότητα μιας ομάδας κυβερνητικών που βαθιά καθισμένοι στις καρέκλες της εξουσίας οδηγούν στη διάλυση και τον εξευτελισμό μια ολόκληρη χώρα.

 [--->]

ευαισθησίες

[--->]

Μας ζηλεύουν όλοι

 

Το τελευταίο διάστημα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν προλαβαίνει να δέχεται συγχαρητήρια και εκδηλώσεις θαυμασμού.

Από την Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Ντάισελμπλουμ μέχρι τον Μπάμπη -και άλλους τραπεζικούς υπαλλήλους που παριστάνουν τους δημοσιογράφους-, όλοι έχουν να πουν έναν καλό λόγο για τον Αλέξη Τσίπρα.

Όλοι αυτοί που έσταζαν χολή για τον Τσίπρα μέχρι πριν από μερικούς μήνες, σήμερα τον αποθεώνουν.

Αυτό θα έπρεπε να προβληματίσει τον Αλέξη Τσίπρα αλλά ο Αλέξης είναι απροβλημάτιστος και δεν θα καταλάβει καν από πού του ήρθε.

Ο τελευταίος που εκδήλωσε τον θαυμασμό του για τον Αλέξη Τσίπρα ήταν ο Γάλλος πρωθυπουργός, Μανουέλ Βαλς, ο οποίος του είπε πως τον ζηλεύει που πέρασε ένα κείμενο 7.500 σελίδων με μέτρα, χωρίς απεργίες.

Ο Τσίπρας έσκασε στα γέλια και του είπε «κάτσε να δεις τώρα που θα τους παίρνουν οι τράπεζες τα σπίτια με πόση χαρά θα τα δίνουν και πόσο θα χαίρονται οι άλλοι Έλληνες με αυτούς που θα χάνουν τα σπίτια τους».

Εμάς τους Έλληνες ζηλεύει ο Βαλς, που δεν αντιδράσαμε στα νέα Μνημόνια.

Αλλά επειδή δεν μπορεί να το πει σε εμάς, το λέει στον Τσίπρα, για να μας το μεταφέρει αυτός.

Μας ζηλεύει ο Γάλλος πρωθυπουργός γιατί στην Γαλλία γίνεται πόλεμος στους δρόμους και οι απεργίες σαρώνουν τη χώρα, αφού οι Γάλλοι αντιδρούν στις αλλαγές στα εργατικά τους δικαιώματα.

Και οι Γάλλοι μας ζηλεύουν που δεν αντιδρούμε.

Γενικά, όλοι μας ζηλεύουν.

Είμαστε γαμάτοι, δεν το συζητάω.

(Η Ελλάδα και οι Έλληνες έχουν γίνει ανέκδοτο. Συγγνώμη που το γράφω αλλά έτσι είναι. Αλλά μην δίνετε σημασία. Μας ζηλεύουν όλοι.)

[--->]