Με σίδερα, με ξύλα, με πέτρες ακόμα και με τα χέρια τους προσπαθούσαν να ανοίξουν «δρόμο» για να φεύγουν τα νερά και να μην μπαίνουν μέσα στις σκηνές τους, οι πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν «κατασκηνώσει» στην παραλία της Σούδας, ανάμεσα στον κυρίως καταυλισμό και στην ιχθυόσκαλα.
Η καταιγίδα που ξέσπασε λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι και διήρκεσε περίπου μισή ώρα, την Δευτέρα, 28 Νοεμβρίου 2016, τα έκανε πάλι μούσκεμα.
Στο εξής, όμως, αυτές – δυστυχώς – θα είναι οι καθημερινές εικόνες από τον καταυλισμό και κυρίως έξω από αυτόν, που στήθηκε πρόχειρα, γιατί οι δομές του κυρίως καταυλισμού της Σούδας και της ΒΙΑΛ είναι υπερπλήρεις.
Μωρά να ξεπαγιάζουν, μάνες τα σφίγγουν στην αγκαλιά τους για να τα ζεστάνουν, άνδρες να προσπαθούν να σταματήσουν τα νερά. Κι αν σταματήσουν τα νερά, πώς θα σταματήσουν το κρύο και τον αέρα που παίρνει και σηκώνει στα βόρεια της τάφρου;
Η απομάκρυνση των ανθρώπων, περί τους 200 που βρίσκονται στο συγκεκριμένο σημείο, είναι επιβεβλημένο να γίνει άμεσα. Οφείλουν ο δήμος Χίου και η ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες που διαχειρίζονται τον καταυλισμό να εξεύρουν χώρους για ανεκτές συνθήκες διαβίωσης και η κυβέρνηση να επιταχύνει τις διαδικασίες εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, ώστε να απομακρύνονται όσο γίνεται περισσότεροι πρόσφυγες από το νησί και να αποσυμφορούνται οι υφιστάμενες δομές φιλοξενίας.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες το αίτημα και σύνθημα του δήμου Χίου να εκκενωθεί εδώ και τώρα ο καταυλισμός της Σούδας όχι μόνον είναι ανεδαφικό, αλλά είναι και επικίνδυνο για τους ανθρώπους που μένουν εκεί.
Οφείλουν όλοι όσοι εμπλέκονται στην διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού άμεσα (χθες) να σκύψουν στο πρόβλημα, να βάλουν κάτω ό,τι έχουν και δεν έχουν για να δώσουν άμεσα λύση.
Ούτε ο καιρός περιμένει, ούτε οι άνθρωποι μπορούν να βασανίζονται.
